به نام خدای یکتا                                                                                                                                                              

روزی از روز ها حضرت عیسی مسیح در حال عبور از قبرستان بود . در حال نگاه کردن به قبر ها بود که به یکباره صدای اه و ناله ای از یک قبر به گوشش رسید . به قبر نزدیک شد و دعا کرد آن مرده زنده شود تا دلیل آه و ناله ی او را بپرسد .

 خداوند دعایش را پذیرفت و او را زنده کرد . او مردی فرتوت بود . حضرت عیسی پرسید . تو کیستی و چه زمانی زندگی میکردی و چرا آه و ناله میکنی ؟ با صدایی غمگین جواب داد حیان بن معبد هستم و هزار و هشتصد سال پیش زندگی میکردم و پس از مرگم تا اکنون عذاب کشیدم و تنها گناهم این بود که به اندازه ی یک سر سوزن مال یتیم خورده ام .


 در تمام این سال ها ، لحظه ای هم آسوده نبودم . حضرت عیسی با کمال تعجب گفت وقتی برای یک سر سوزن مال حرام باید هزار هشتصد سال عذاب کشید ، وای به حال کسی که تمام سرمایه اش از مال یتیمان باشد .

 بعد از گفت گو ی آن دو ، حضرت مسیح در حق پیرمرد دعا کرد و از خداوند خواست تا او را بیامرزد . خداوند  دعا ی حضرت عیسی را پذیرفت و بعد از آن پیرمرد در زیر خاک با آرامش به خواب رفت