ی روز داشتم تو پیاده رو راه میرفتم، از دور دیدم ی کارت پخش کن شیک و با کلاس ، ی سری کارت خوشگل و رنگی دستش بود و کارت هارو به هر کسی نمیداد .
به خانما که اصلا نمیداد و محلشون نمیزاشت . درباره ی آقایون هم کاملا گزینشی رفتار میکرد و از بینشون گلچین میکرد . معلوم بود فقط به ی سری افراد خاص میداد .
به نام خدا
کوه نوردی قصد داشت قله ی کوهی بلند را فتح کند . پس از سال ها تلاش و تمرین برای سفرش آماده شد . سفرش را آغاز کرد . به بالا رفتن ادامه داد تا زمانی که هوا کاملا تاریک شد . سیاهی شب همه جارا فرا گرفته بود و دیدن آسمان شب در آن هوای تاریک از آنجا تماشایی بود . چیزی به صعودش به قله نمانده بود که پایش لیز خورد و با سرعت به سمت پایین سقوط کرد .
به نام ایزد پاک سرشت
یکی از دوستام برام تعریف میکرد :
روز های اول که تو سوئد بودم ، یکی از همکارام هر روز صبح با ماشینش منو از هتل به محل کارمون میبرد .
به نام خدا
فقیری تنگدست از کنار دکان کبابی میگذشت . کبابی ، کباب هارا بر روی آتش گذاشته بود و باد میزد . بوی کباب در تمام بازار پیچیده بود . او گرسنه بود ولی سکه ای نداشت . تکه ای نان از بقچه اش در آورد و در مسیر دود کباب گرفت و به دهان گذاشت .
به نام خدا
پیشنهاد میکنم این داستان رو حتما با صبر و تحمل و بخونید و سعی کنید موقع خوندن صحبت شخصیت ها ، صدایی از اون ها در ذهن خودتون بسازید .
همسرم با صدای بلند بهم گفت تا کی میخوای سرتو تو اون روزنامه ی مزخرف فروکنی . نمیخوای پاشی به دختر جونت بگی که غذاشو بخوره ؟ روزنامه رو انداختم ی گوشه و رفتم سمت اونا . تنها دخترم آوا وحشت زده به نظر میرسید . چشاش پرِ اشک بود .
آوا دختره زیبا و البته باهوشی بود ؛ با اینکه خیلی کوچیک بود . ی ظرف شیربرنج جلوی آوا بود . ظرف شیربرنجو برداشتمو بهش گفتم چرا چنتا قاشق گنده نمیخوری . فقط به خاطر بابا عزیزم .
به نام خدا
روزی از روز ها عابدی بلند آوازه به نانوایی رفت اما چون لباس درستی بر تن نداشت نانوا به اون نان نداد . وقتی که او رفت مردی نزد نانوا رفت و به او گفت که آیا آن مرد را میشناسی ؟
جواب داد نه , نمیشناسم .
_او فلان عابد بود .
