سمره ی بن جنید یک اصله درخت خرما در باغ یکی از انصارین داشت . خانه مسکونی مرد انصاری که زن بچه اش در آنجا به سر میبردند همان دم در باغ بود . سمره گاهی میامد و از نخل خود خبر میگرفت یا از آن خرما میچید . البته طبق قانون اسلام ، حق داشت در آن خانه رفت و آمد داشته باشد و به درخت خود رسیدگی کند . سمره هر وقت که میخواست از درخت خود خبر بگیرد ، بی اعتنا و سرزده وارد خانه میشد و ضمنا چشم چرانی هم میکرد . صاحب خانه از او خواهش کرد که هر وقت می خواهد داخل شود ، سرزده وارد نشود . او قبول نکرد .